- muhtekir
- (A.)[ ﺮﮑﺘﺤﻡ ]vurguncu.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
muhtekir
Look at other dictionaries:
muhtekir — sf., tic., esk., Ar. muḥtekir Vurguncu … Çağatay Osmanlı Sözlük
MUHTEKİR — Yardımcı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MUHTEKİRÎN — (Muhtekir. C.) İhtikâr edenler. Vurguncular … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İHTİKÂR — Bir şeyi kıymetlensin diye saklamak. * Ist: İnsanların veya ehlî hayvanların yiyeceklerine âit şeylerin satış kıymetleri yükselsin diye kırk gün kadar saklamak. Böyle yapan kimseye muhtekir denir. * Vurgunculuk, bozgunculuk. (Bak: Muhtekir … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
vurguncu — sf., tic. Para dalgalanmalarından yararlanarak kolay yoldan kazanç elde eden, muhtekir, spekülatör Yukarıdaki hikâyemin kahramanlarıyla dolu binbir çarşıda, binbir vurguncuyu yakalamak imkânsızdır. S. F. Abasıyanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
